MID-TERM BREAK
Seamus Heaney
Çeviren: Kadri Yamaç
Okul revirinde oturup bekledim tüm sabah
Ders bitiş zillerini sayarak çan gibi.
Komşularım götürene kadar saat ikide beni
Babam gördüm ağlıyordu verandada –
Normal karşılardı oysa hep cenazeleri –
Ama Koca Jim Evans çok zor demişti.
Bebek mırıldandı, güldü ve pusetini salladı
İçeri girdiğimde yaşlı adamlar
Elimi sıkmak için ayağa kalkınca utandırdılar beni
Ve dediler bana “duruma üzgün” olduklarını.
Konuşulanlardan anlamışlardı,
Okuldaki yaşça büyük olan olduğumu
Annem elimi avcuna aldığında
Kızgın iç çekişlerle öksürüyordu, ağlamıyordu.
Saat onda ambulans geldi
Sarmıştı hemşireler sıkıca cenazeyi.
Ertesi sabah çıktım odaya. Teselli edici kardelenler
Ve mumlar başucunda; gördüm onu
Altı haftadır ilk defa. Şimdi daha soluktu,
Sol şakağında kırmızımsı bir morluk
Beşiğinde gibi yatıyordu dört ayak tabut.
Büyük bir yara izi yoktu, tampon sermişti onu yere.
Dört ayak boyu bir tabut vardı, her yıla bir ayak.
